Το κορφολόγημα – ή αλλιώς κορφόκωμα – του αμπελιού είναι πολύ σημαντικό για την ισορροπία ανάμεσα στην παραγωγικότητα και την ζωηρότητα του φυτού.

Είναι μια θεμελιώδης καλλιεργητική τεχνική του αμπελιού την οποία πιθανώς δημιούργησαν οι πρώτοι αμπελουργοί στην Αίγυπτο το 5000 Π.Χ. (1000 χρόνια πριν φτάσει η αμπελουργία στην Ελλάδα). Στο βόρειο ημισφαίριο, ανάλογα και με την ανάπτυξη του φυτού, το κορφόκωμα γίνεται την άνοιξη, το μήνα Μάιο.

Χρονικά ακολουθεί το κλάδεμα, στο οποίο ο αμπελουργός έχει αφήσει κάποιους οφθαλμούς να αναπτυχθούν. Οι οφθαλμοί αναπτύχθηκαν σε κληματίδες, οι οποίες αν αφεθούν μπορούν να φτάσουν σε μήκος και τα 2,5 – 3 μέτρα. Σε αυτή την φάση, ο καλλιεργητής καλείται να κόψει τις υπό ανάπτυξη κληματίδες στην κορυφή τους, περιορίζοντας την περεταίρω ανάπτυξη, δίνοντας στο φυτό την δομή ή μορφή του, την «κόμη» του. Αυτή η μορφή που δίνουμε στο φυτό θα προσαρμόσει το φυλλικό τείχος του, το «εργοστάσιο» που μετατρέπει την ηλιακή σε χημική ενεργεία η οποία θα αποθηκευτεί αργότερα με την μορφή σακχάρων στις αποθήκες του φυτού, τα σταφύλια.

Το κορφόκωμα θεωρείται από τις κορυφαίες καλλιεργητικές τεχνικές και είναι εντυπωσιακή η μέθοδος που χρησιμοποιούν οι καλλιεργητές. Απολαύστε την στο Video που ακολουθεί: